কাছৰ বাঁহী

“হেৰা ভাইটি, কলৈ যোৱা?”

“মই দোকানলৈ যাওঁ, মা-হঁতৰ লগত ৷ “

“দোকানৰ পৰা কি কিনিবা?”

“মই এখন বহী কিনিম, এডাল পেন্চিল কিনিম আৰু এটুকুৰা ৰবৰ কিনিম ৷”

“তোমাৰ লগত আৰু কোন কোন যাব?”

“মা, দেউতা, দাদা আৰু বাইদেউ ৷ দেউতাক এটা বৰশী লাগে, দাদাই বোলে এখন চাইকেল কিনিব ৷ বাইদেউক আক' কিছুমান ৰঙ পেনচিল লাগে, তাই ছবি আঁকি বৰ ভাল পায় ৷ "

“ অ' হয় নেকি, তুমি কি কৰি ভাল পোৱা? তুমিও ছবি আঁকা নেকি?”

“মই ছবি আঁকি ইমান ভাল নাপাওঁ, মই কাগজ কাটিহে ভাল পাওঁ ৷ মোৰ ওচৰত এখন ধূনীয়া কেচি আছে ৷ মই ৰঙ-চঙীয়া কাগজবোৰ কাটি আৰু আঠা লগাই ধূনীয়া ধূনীয়া বস্তু বনাব পাৰো ৷ “

“অ' হয় নেকি? মই জানা, কাগজেৰে নাও বনাবহে জানো ৷”

“আমাৰ ঘৰত এখন নাও আছে, দেউতাই সেইখন লৈ মাছ মাৰিবলে যায় ৷ যোৱা বছৰ দেউতাই এটা ইমান ডাঙৰ মাছ ধৰিছিলে ৷ সেইটো ডাঙিবলৈ তিনিটা মানুহ লাগিছিল ৷ “

“বাপ্ ৰে, ইমান ডাঙৰ মাছনে? অ', যাওদেই এতিয়া, ঘৰত চাগে মায়ে মোলৈ মাছ ভাজি থৈ দিছে ৷ টা টা”

“টা টা”

Once upon a time,

on the banks of a river,

Turtle played her flute.